1. Beseffen en aanvaarden dat de smaak en de stijl van mensen verschilt.
Doordat ik zelf reeds vele jaren meespeel met verschillende theaterverenigingen (Muzart, De Kleine Kunst, KET, ...) heb ik doorheen de jaren ontdekt dat de smaak en de stijl van mensen kan verschillen. Steeds als er een voorstelling achter de rug is, is het zeer spannend om de reacties van de verschillende mensen te horen. Sommigen zijn laaiend enthousiast, anderen bleven dan weer op hun honger zitten. In het begin was het voor mij zeer moeilijk om aan te nemen dat mensen kritiek hadden op de voorstelling. Dit omdat ik wist hoeveel bloed, zweet en tranen er in gekropen hadden. Na een tijdje leerde in van mijn ouders, regisseur en mede-acteurs dat je de (negatieve) kritiek van mensen moet proberen omzetten in iets positiefs. De volgende keer als je dan toneel speelt, kan je met de tips en goede raad rekening proberen houden. Op deze manier wordt een heel leerproces opgestart, en kan je leren uit je ervaringen.
Doordat ik ondertussen al een heel reeks voorstellingen achter de rug heb, 15 om precies te zijn, leer je ook de verschillende smaken en stijlen aanvaarden. Als je naar jezelf als cultuurparticipant kijkt, zijn er ook dingen die je heel erg aanspraken en dingen waarin je je totaal niet kon identificeren. Dit is een doel waarvan ik kan zeggen dat ik het behaald heb.
2. Op een actieve manier participeren aan het culturele leven.
2. Op een actieve manier participeren aan het culturele leven.
Doordat ik zelf graag muzisch bezig ben, en ook ouders heb die op talrijke muzische domeinen actief zijn, participeer ik reeds heel mijn leven aan het culturele leven. Het begon reeds als ik een klein meisje was. Mijn ouders namen me vaak mee naar de kerstshow van Samson en Gert, de Studio 100 musicals, de Muzart producties (waaraan ik van mijn 10 t.e.m. 18 jaar zelf deelnam), ... Ook gingen we af en toe naar een museum. Dit was iets dat ik vroeger niet graag deed. Gewoon omdat ik dat op zo'n jonge leeftijd nog niet kon appreciëren. Ondertussen kan het me echt ontspannen om eens een museum te bezoeken.
Mijn ouders zijn zelf vaak bezig met cultuur en hebben dit echt doorgegeven aan mij. Ook ik woon vaak een theatervoorstelling of andere bij. Het is iets waarmee ik me echt kan ontspannen. Doordat ik ook actief deel uit maak van twee theaterverenigingen (en dus ook lid ben van de Grote Cultuur Raad en Plaatselijke Cultuurraad), is dit een doel waar ik sinds jaren intensief aan werk.
Mijn ouders zijn zelf vaak bezig met cultuur en hebben dit echt doorgegeven aan mij. Ook ik woon vaak een theatervoorstelling of andere bij. Het is iets waarmee ik me echt kan ontspannen. Doordat ik ook actief deel uit maak van twee theaterverenigingen (en dus ook lid ben van de Grote Cultuur Raad en Plaatselijke Cultuurraad), is dit een doel waar ik sinds jaren intensief aan werk.
3. De leefwereld van kinderen op een muzische wijze benaderen.
Tijdens de voorbije stages probeer ik de lessen steeds te kaderen. Dit is iets wat ik zeer belangrijk vind. Kinderen moeten echt beseffen waarom ze iets moeten kunnen of kennen en hoe ze die kennis kunnen inzetten in het dagelijkse leven. Het is heel saai (voor de leerlingen én de leerkracht) om elke keer dit kader gewoon te vertellen. Daarom heb ik gedurende de voorbije stages geprobeerd om de lesinstappen zo muzisch mogelijk te maken. Dit was natuurlijk niet altijd gemakkelijk. In het begin verliep het vrij vlotjes, omdat je dan maar 4 lesjes op een jaar moet geven. Op deze manier heb je heel veel tijd om over een bepaalde les na te denken. Als je echter, zoals de laatste stage in het eerste leerjaar, twee weken op rij lesgeeft, en om de 25 minuten met een nieuwe lesinstap moet afkomen, wordt dit natuurlijk al wat moeilijker. Toch leer je dit met de tijd wel. Doordat je veel kan oefenen en veel met andere studenten/leerkrachten praat, gaat dit steeds vlotter.
Ook probeer ik in de lessen steeds zo muzisch mogelijk uit de hoek te komen. Dit omdat ik het gewoon zelf heel erg leuk vind: af een toe een liedje, een versje, mooie prenten, een drama-oefening, een muzisch tussendoortje, ... Zeker in het eerste leerjaar vind ik het belangrijk om heel muzisch uit de hoek te komen. Ik heb dit dan ook ten volle uitgeprobeerd. Door veel muzisch te werken, worden de lessen minder zwaar voor de leerlingen en zijn de verschillende lesjes voor hen langer vol te houden. Dit heb ik dan ook gemerkt doorheen de stage in het eerste leerjaar. Ik heb geluk dat ik van nature creatief (en dus ook muzisch) ben aangelegd. Ik speel dan ook met veel plezier vooraan in de klas eens een toneeltje of neem af en toe mijn keyboard erbij om met de hele klas een liedje te zingen.
Dit doel was voor mij het minst voor de hand liggend, maar toch heb ik geprobeerd doorheen de jaren om dit te bereiken. Ik kan dan ook zeggen dat ik reeds een heel eind gevorderd ben. Toch ben ik er van overtuigd dat er nog een lange weg te gaan is en dat je bij dit doel kan blijven leren!
Tijdens de voorbije stages probeer ik de lessen steeds te kaderen. Dit is iets wat ik zeer belangrijk vind. Kinderen moeten echt beseffen waarom ze iets moeten kunnen of kennen en hoe ze die kennis kunnen inzetten in het dagelijkse leven. Het is heel saai (voor de leerlingen én de leerkracht) om elke keer dit kader gewoon te vertellen. Daarom heb ik gedurende de voorbije stages geprobeerd om de lesinstappen zo muzisch mogelijk te maken. Dit was natuurlijk niet altijd gemakkelijk. In het begin verliep het vrij vlotjes, omdat je dan maar 4 lesjes op een jaar moet geven. Op deze manier heb je heel veel tijd om over een bepaalde les na te denken. Als je echter, zoals de laatste stage in het eerste leerjaar, twee weken op rij lesgeeft, en om de 25 minuten met een nieuwe lesinstap moet afkomen, wordt dit natuurlijk al wat moeilijker. Toch leer je dit met de tijd wel. Doordat je veel kan oefenen en veel met andere studenten/leerkrachten praat, gaat dit steeds vlotter.
Ook probeer ik in de lessen steeds zo muzisch mogelijk uit de hoek te komen. Dit omdat ik het gewoon zelf heel erg leuk vind: af een toe een liedje, een versje, mooie prenten, een drama-oefening, een muzisch tussendoortje, ... Zeker in het eerste leerjaar vind ik het belangrijk om heel muzisch uit de hoek te komen. Ik heb dit dan ook ten volle uitgeprobeerd. Door veel muzisch te werken, worden de lessen minder zwaar voor de leerlingen en zijn de verschillende lesjes voor hen langer vol te houden. Dit heb ik dan ook gemerkt doorheen de stage in het eerste leerjaar. Ik heb geluk dat ik van nature creatief (en dus ook muzisch) ben aangelegd. Ik speel dan ook met veel plezier vooraan in de klas eens een toneeltje of neem af en toe mijn keyboard erbij om met de hele klas een liedje te zingen.
Dit doel was voor mij het minst voor de hand liggend, maar toch heb ik geprobeerd doorheen de jaren om dit te bereiken. Ik kan dan ook zeggen dat ik reeds een heel eind gevorderd ben. Toch ben ik er van overtuigd dat er nog een lange weg te gaan is en dat je bij dit doel kan blijven leren!
