4 JANUARI 2014 - BIRTH DAY (LIEVE BLANCQUART)
Omdat mijn papa, op 26 december 2013, 54 jaar was geworden, deden we met het gezin een uitstap naar Brussel. Daar zijn we de tentoonstelling 'Birth day' van Lieve Blancquart gaan bekijken. Dit naar aanleiding van het televisieprogramma 'Birth day', waar we met het gezin elke maandagavond naar keken. Het was een aangrijpende, maar prachtige tentoonstelling die je liet stilstaan bij de grootse cultuurverschillen. Zelfs hier in België kan de toestand, waarin kinderen geboren worden, zeer schrijnend zijn! Ook werden de contrasten tussen de verschillende culturen enorm in de verf gezet. Zo werden beelden van India (zeer triestige omstandigheden) naast beelden van Koeweit (extravagante omstandigheden) getoond. Dit vond ik een zeer sterk punt aan de tentoonstelling!
Deze tentoonstelling is zeker toegankelijk voor kinderen. Er waren dan ook een aantal kinderen in het museum toen ik er ook was. Het onderwerp is zeer toegankelijk, omdat de kinderen er zich erg in kunnen inleven. De foto's zijn ook heel kleurrijk, wat het al iets interessanter maakt voor kinderen. Ook is dit een ideale manier om met kinderen over het onderwerp 'armoede', 'verschilende culturen', 'differentiatie' te spreken, omdat je vanuit de leefwereld van de kinderen vertrekt.
Deze tentoonstelling is zeker toegankelijk voor kinderen. Er waren dan ook een aantal kinderen in het museum toen ik er ook was. Het onderwerp is zeer toegankelijk, omdat de kinderen er zich erg in kunnen inleven. De foto's zijn ook heel kleurrijk, wat het al iets interessanter maakt voor kinderen. Ook is dit een ideale manier om met kinderen over het onderwerp 'armoede', 'verschilende culturen', 'differentiatie' te spreken, omdat je vanuit de leefwereld van de kinderen vertrekt.
26 DECEMBER 2013 - KWAAD BLOED (MUZART)
MuzArt is een musicalvereniging uit Beveren, die elk jaar rond Kerstmis een familiemusical op de planken brengt. Zelf heb ik 8 jaar meegespeeld met deze vereniging, vanaf mijn 10 jaar tot en met 18 jaar. Als je 18 bent, kan je jammer genoeg niet meer meedoen, omdat je dan moet leren tijdens de vakantie. Dit was de derde keer dat ik gaan kijken ben, nadat ik gestopt ben met zelf mee te spelen. Ik vind het steeds leuk om zo'n voorstellingen te zien. Het laat me echt terug denken aan de tijd dat ik nog een tiener was, die vol zenuwen het podium opging.
'Kwaad bloed' schetst een absurd verhaal over twee aangrenzende dorpen (Oppenheim en Nederdam), die in ruzie samenleven. Toon (uit Oppenheim) en Lize (uit Nederdam) zijn de beste vrienden. Natuurlijk mag dit niet van hun ouders en dorpgenoten. Ze ontdekken dat er ratten leven onder de stad en dat deze ratten bloed aftappen van de mensen. Ze maken dat bloed dan steeds kwader ("van kwaad naar erger") om druk op te wekken. Druk die ervoor moet zorgen dat de nabij liggende rivier niet overstroomd. Toon en Lize ontdekken dit en kunnen dit met hulp van dokter Haeneman stopzetten.
Deze voorstelling is zeer toegankelijk voor kinderen! Dit omdat er enkel kinderen meespelen. Hierdoor voelen ze zich enorm aangesproken en kunnen ze zich gemakkelijker identificeren in de hoofdpersonages. Het is een echte aanrader om met de kinderen uit de klas een extrascolaire uitstap te maken naar CC Ter Vesten en één van de spektakels van MuzArt te gaan bewonderen!
Ik heb enorm genoten van deze voorstelling! Ik kijk al uit naar volgend jaar...
12 DECEMBER 2013 - KONINKLIJK BELGISCH INSTITUUT VOOR NATUURWETENSCHAPPEN (KBIN)
11 DECEMBER 2013 - HET PARLAMENTARIUM
29, 30 NOVEMBER 2013 EN 1 DECEMBER 2013 - ALMOST, MAINE!
(DE KLEINE KUNST)
Tijdens onze driedaagse in Brussel, bezochten we ook het KBIN. Wat een prachtig museum! We werden in een aantal groepen verdeeld. Elke groep kreeg zijn eigen gids. Die nam ons mee naar de wereld van de dinosaurussen, de weekdieren, de schelpen, ... en ga zo maar door! Die twee uur die we in het museum hebben vertoefd, waren veel te kort! De gids vertelde op een heel boeiende manier en gaf ook veel tips over hoe de leerinhoud kan aangebracht worden in de lagere school. Als ik later een eigen klasje heb, organiseer ik sowieso een daguitstap naar dit museum. Kinderen moeten dit gezien hebben! Het museum heeft ook een heel leuke ontdekkingsruimte voor kinderen, het PaleoLAB. Een te gekke plek waar kinderen op zelfstandige basis archeologische opgravingen kunnen doen, skeletten opbouwen, ...
11 DECEMBER 2013 - HET PARLAMENTARIUM
Op 11, 12 en 13 december waren we met de hele klas in Brussel. Dit in
het kader van de 'module explorerende school'. We bezochten onder andere 'het parlamentarium'. Ik vond dit een bijzonder boeiende uitstap. We ontdekten alles over de Europese Unie: de raad, de commissie, het parlement, ... Tijdens onze wandeling doorheen het museum moesten we proberen alle vooropgestelde doelen te bereiken. Deze stonden uitgeschreven op een doelenlijst. Zo stond er bijvoorbeeld: 1951, Schumann, 2001, ... Wij moesten in het parlamentarium op zoek gaan naar gebeurtenissen, personen, ... die met deze data of benamingen te maken zouden kunnen hebben. Het was een originele manier om op stap te gaan doorheen het boeiende museum. Het werd echt een concurrentiestrijd om als eerste een antwoord te vinden op de doelenlijst. Alles werd op een zeer duidelijke en interactieve manier voorgesteld. Ik vond het echt de moeite!
Deze tentoonstelling is niet echt geschikt voor kinderen van de lagere school. Dit omdat er heel veel tekst geschreven staat en weinig doe-opdrachten zijn. Wel vind ik het interessant om in het middelbaar naar dit museum te gaan. Deze leerlingen zijn al iets meer volwassen en kunnen zich langer concentreren en kunnen ook beter overweg met grote stukken tekst, zoals in het museum te vinden zijn.
Deze tentoonstelling is niet echt geschikt voor kinderen van de lagere school. Dit omdat er heel veel tekst geschreven staat en weinig doe-opdrachten zijn. Wel vind ik het interessant om in het middelbaar naar dit museum te gaan. Deze leerlingen zijn al iets meer volwassen en kunnen zich langer concentreren en kunnen ook beter overweg met grote stukken tekst, zoals in het museum te vinden zijn.
29, 30 NOVEMBER 2013 EN 1 DECEMBER 2013 - ALMOST, MAINE!
(DE KLEINE KUNST)
De Kleine Kunst is, net zoals KET (zie vorig bericht over 'Red Star Line'), een theatervereniging uit Beveren. Ikzelf zit mee in het bestuur en speelde ook mee in 'Almost, Maine'. We speelden dit stuk voor klassering. Dit wil zeggen dat er een jury komt kijken die de punten geeft aan de vereniging. Dit is dus heel belangrijk, want hoe meer punten je krijgt, hoe meer subsidies de vereniging krijgt. Ik heb het script van 'Almost, Maine' gelezen in het begin van het toneeljaar en ik moet toegeven, ik was meteen verkocht. Het stuk bestaat uit 8 korte, absurde liefdes verhalen. Zo was er een vrouw die steeds een papieren zak meesleurde, met daarin de stukjes van haar (gebroken) hart. Terwijl ze naar het noorderlicht aan het kijken was (link tussen de verschillende verhaaltjes), komt ze een man tegen die er alles voor over heeft om haar hart opnieuw te maken. Hij is namelijk ook een reparateur... De meeste mensen waren nogal verrast door dit stuk. Het is namelijk niet onze gewoonte om heel speciale, moderne kunst te brengen. Toch moet je er als vereniging voor zorgen dat er je bij een klasseringstornooi uitspringt, dat je afkomt met iets 'speciaals'. Eind januari weten we de uitslag. Ik ben eens benieuwd of dit stuk bij de jury in de smaak is gevallen. Ik heb er in ieder geval enorm van genoten om deel te kunnen uitmaken van deze productie!
Deze voorstelling is niet echt geschikt voor kinderen van de lagere school, dit omdat de verschillende verhalen heel abstract zijn. Hierdoor zal het voor kinderen niet te begrijpen zijn. Wel hangt het er van af of de kinderen graag bezig zijn met theater. Zo is één van de kleinkinderen van een toneelspeelster bijna elke voorstelling komen kijken. Niet omdat ze de verhalen begreep, maar wel omdat ze het decor, de kostuums, ... zo mooi vond. En ook natuurlijk omdat ze het leuk vond 'haar moeke' bezig te zien op het podium.
Deze voorstelling is niet echt geschikt voor kinderen van de lagere school, dit omdat de verschillende verhalen heel abstract zijn. Hierdoor zal het voor kinderen niet te begrijpen zijn. Wel hangt het er van af of de kinderen graag bezig zijn met theater. Zo is één van de kleinkinderen van een toneelspeelster bijna elke voorstelling komen kijken. Niet omdat ze de verhalen begreep, maar wel omdat ze het decor, de kostuums, ... zo mooi vond. En ook natuurlijk omdat ze het leuk vond 'haar moeke' bezig te zien op het podium.
4, 5, 6, 11, 12, 13 OKTOBER 2013 - DE RED STAR LINE (KET)
Kamer Edelweiss Toneelgroep, of kortweg KET, bracht tijdens de eerste twee eerste weekends van oktober het muziektheater 'Red Star Line' op de planken. Hieronder leest u het verhaal:
Tussen 1873 en
1934 trekken met De Red Star Line meer dan 2 miljoen Europese emigranten
via Antwerpen naar Amerika, het beloofde land. Hoogtepunt was het jaar
1907, het jaar waarin ons verhaal plaats heeft, waar zich het
recordaantal van 1 miljoen nieuwe kandidaat-Amerikanen op Ellis Island
aanboden. Meestal eenvoudige, naar een oplossing voor hun
socio-economische problemen zoekende mensen. Vlamingen, maar ook
Oost-Europeanen en Joodse emigranten.
Het
toneelspel, naar een origineel van Alex Van Haecke en bewerkt door
regisseur Ronny Verheyen, is een fresco van een stuk geschiedenis. Een
geschiedenis die zich voor een belangrijk deel afspeelt in Antwerpen en
het Waasland. Volkse personages, de problematiek van een harde tijd,een
vleug recht voor de raapse humor afgewisseld met een vleug sentiment en
dat alles omkaderd door een aantal liederen van Herman Van Haeren in de
stijl van Wannes Van De Velde.
Het
verhaal vertelt ons de gebeurenissen van de gewone, arme passagiers. De
moeite om aan een ticket te geraken, de miserie van het volk dat alleen
heil en een beter leven ziet in Amerika. De overtocht zelf met de
opbloeiende liefde tussen Ella en Bernard, het dramatische overlijden
van een kind, de vreugde om een gestolen vat wijn, de optredens van
Hyppolyte, het nieuwjaarsfeest, de grote onzekerheden over hun
toekomstig leven, het definitieve afscheid van de familie... In dit
verhaal staat ook de schilder Eugene Van Mieghem centraal. Zelf
afkomstig uit het Waasland werd hij de grote schilder van het
merkwaardig tijdperk dat de overgang van de 19de naar de 20ste eeuw
zonder meer was.
Dit is een productie die ik niet zelf gezien heb, omdat ik hier zelf aan meedeed. Ik had het geluk om één van de vijf hoofdrollen te mogen vertolken: Ella. Het was een enorm rijke ervaring, één van mijn tofste tot nu toe. Het is onbeschrijfelijk hoe het voelt als je met 35 mensen 9 maanden lang aan iets werkt en het dan eindelijk kan tonen aan vrienden en familie. Het voelde dan ook enorm goed dat het stuk zo goed onthaald werd door het publiek. Het was een ervaring die ik heel mijn leven zal meenemen. Hieronder vindt u nog enkele sfeerbeelden van het stuk:
Deze voorstelling is zeker geschikt voor kinderen van de lagere school. Dit omdat er doorheen het stuk heel begrijpelijke taal gesproken wordt. Ook doen er verschillende kinderen mee in het stuk, waarmee ze zich kunnen identificeren. Ook het decor, kostuums, muziek, ... kan kinderen heel erg aanspreken! Dit is een echte aanrader!
Dit is een productie die ik niet zelf gezien heb, omdat ik hier zelf aan meedeed. Ik had het geluk om één van de vijf hoofdrollen te mogen vertolken: Ella. Het was een enorm rijke ervaring, één van mijn tofste tot nu toe. Het is onbeschrijfelijk hoe het voelt als je met 35 mensen 9 maanden lang aan iets werkt en het dan eindelijk kan tonen aan vrienden en familie. Het voelde dan ook enorm goed dat het stuk zo goed onthaald werd door het publiek. Het was een ervaring die ik heel mijn leven zal meenemen. Hieronder vindt u nog enkele sfeerbeelden van het stuk:
Deze voorstelling is zeker geschikt voor kinderen van de lagere school. Dit omdat er doorheen het stuk heel begrijpelijke taal gesproken wordt. Ook doen er verschillende kinderen mee in het stuk, waarmee ze zich kunnen identificeren. Ook het decor, kostuums, muziek, ... kan kinderen heel erg aanspreken! Dit is een echte aanrader!
1 OKTOBER 2013 - HET SPEELGOEDMUSEUM
Op 1 oktober 2013 ging het eerste leerjaar van de Zeppelin in Haasdonk naar het speelgoedmuseum. Omdat ik stage liep in deze klas, mocht ik tot mijn grote vreugde meegaan! Het was de eerste keer dat ik het museum bezocht. Ik moet toegeven, ik was helemaal overdonderd door de hoeveelheid speelgoed die daar aanwezig is! Het was echte nostalgie om speelgoed zoals 'Polly Pocket', 'Ferbie', 'Me2You', ... terug te zien. Ook gingen de kinderen op een bijzonder leuke manier op stap in het museum. De gids nam de kinderen mee naar een ruimte waar het schilderij 'de Kinderspelen' van 'Pieter Brueghel' ophing.
Het schilderij werd volledig besproken met de kinderen: Wat zie je? Wat zijn ze aan het doen? Welke spelen herken je? Is er iets wat jullie ook spelen? Daarna vroeg de gids of de kinderen mee wouden gaan in het schilderij. De kinderen waren heel enthousiast en zeiden volmondig 'JA'! Hiervoor leerde de gids hen een toverspreuk aan. Ze nam ons mee naar een andere ruimte waar de kinderen de toverspreuk luid en duidelijk moesten uitspreken. Ze keken achter de hoek en daar hing de een gouden kader, waar ze door konden stappen. Als ze dat gedaan hadden, stonden ze écht in het dorpje van het schilderij. Dit was enorm knap uitgewerkt! Ook de leerlingen waren enorm onder de indruk. In deze ruimte vertelde de gids over oude spelletjes zoals 'bikkelen', 'hoepel tikkertje', 'knikkeren', 'tollen',... Al deze oude spelen waren mooi uitgestald in glazen vitrines. Daarna was het tijd om zelf aan de slag te gaan. De gids nam ons mee naar de ruimte waar alle oude spelletjes uitgestald waren. De leerlingen kregen even de tijd om kennis te maken met deze oude spelen.
De leerlingen van het eerste leerjaar, en ikzelf, hebben enorm genoten van deze uitstap!
